Czego nie mówić w Hiszpanii – Polak w Hiszpanii 2024

Podróżowanie do nowego kraju to nie tylko okazja do poznania jego kultury, historii i obyczajów, ale również do zrozumienia niuansów językowych, które mogą znacząco wpłynąć na jakość naszych kontaktów z mieszkańcami.

Pies, Droga czy Koń czyli czego nie mówić w Hiszpanii by nie wyjść na dziwaka

Podróżując do obcego kraju, nie wystarczy znać podstawowych zwrotów w lokalnym języku. Ważne jest również zrozumienie, jakie słowa i wyrażenia mogą mieć zupełnie inne znaczenie, niż się spodziewamy, a ich nieodpowiednie użycie może prowadzić do nieporozumień lub nawet śmiesznych sytuacji. O to kilka doskonałych przykładów :

• Pies – jest to dość trywialne słowo w języku polskim pies każdy wie jaki jest wielu z nas ma takiego zwierzaka jednak w języku Hiszpańskim oznacza ono “stopy” co może prowadzić do wielu nie porozumień szczególnie użyte w kierunku osoby przechadzającej się ze swoim czworonożnym przyjacielem po plaży.
• Droga – należy do nielicznych słów z kategorii czego nie mówić w Hiszpanii jeżeli nie chcemy mieć kłopotów z prawem, “Droga” bowiem w języku Hiszpańskim oznacza nic innego jak narkotyki więc jest w stanie realnie zaszkodzić użyta w niewłaściwym miejscu i czasie.
• Koń – ten przykład należy raczej do mało znanych przykładów ponieważ obrazić nim można tylko osoby z Katalonii ponieważ w owym katalońskim dialekcie oznacza on żeńskie narządy rozrodcze i bynajmniej nie w tak delikatny sposób jakiego ja starałem się użyć.

Poznaj słowa dzięki którym łatwiej nawiążesz kontakt.

Czego nie mówić w hiszpanii – podobieńśtwa i różnice

Oto kilka podobieństw :

• Alfabet łaciński – Zarówno język polski, jak i hiszpański używają alfabetu łacińskiego, co oznacza, że większość liter jest taka sama w obu językach. Ułatwia to naukę czytania i pisania osobom, które już znają jeden z tych języków.
• Wymowa Liter – Wymowa liter “m”, “k” oraz “n” jest bardzo zbliżona w przypadku obydwu języków.
• Wymowa Samogłosek – Wymowa samogłosek takich jak a i e jest również bardzo zbliżona do naszego języka a są one najczęściej otwarte jak np. w polskim słowie “ala” i hiszpańskim “amigo”

Oto kilka różnic :

• Przedimki – W hiszpańskim przedimki są kluczowe dla zrozumienia, czy mówimy o czymś konkretnym czy ogólnym, np. “el coche” (ten samochód) vs. “un coche” (jakiś samochód). W polskim przedimki nie istnieją, a kontekst i przypadki określają znaczenie.
• Szyk zdania – Hiszpański ma dość stały szyk zdania podmiot-orzeczenie-dopełnienie (SVO), np. “María come una manzana” (Maria je jabłko). Polski pozwala na większą elastyczność: “Maria je jabłko”, “Jabłko je Maria”, “Je Maria jabłko” – wszystkie poprawne, choć z różnymi akcentami.
• Rodzaj gramatyczny – Polski ma trzy rodzaje gramatyczne: męski, żeński i nijaki, co widać w słowach “kot”, “kobieta” i “dziecko”. Hiszpański ma tylko dwa: męski i żeński, np. “gato” (kot) i “gata” (kotka).

Tematy tabu czyli czego nie mówić w Hiszpanii

Podróżując do nowego kraju, nie tylko warto znać podstawowe zwroty w lokalnym języku, ale również dobrze jest zrozumieć, jakie tematy mogą być drażliwe dla mieszkańców. Hiszpania, z jej bogatą historią, zróżnicowaną kulturą i zawiłymi relacjami społecznymi, ma swoje specyficzne tematy tabu, które mogą wywołać silne emocje i kontrowersje.

• Niepodległość Katalonii i Baskonii – Podziały społeczne w Hiszpanii są głębokie, szczególnie w kontekście dążeń niepodległościowych Katalonii i Baskonii, które wywołują intensywne emocje i kontrowersje zarówno na poziomie lokalnym, jak i narodowym. W związku z tym, unikanie rozmów o “niepodległości Katalonii i Baskonii” jest zalecane, aby nie prowokować napięć i sporów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji.
• Reżim Francisca Franco – Francisco Franco był hiszpańskim dyktatorem, który rządził krajem od zakończenia wojny domowej w 1939 roku do swojej śmierci w 1975 roku, wprowadzając brutalny reżim autorytarny. Jego rządy charakteryzowały się represjami wobec opozycji, cenzurą oraz dążeniem do jedności narodowej kosztem regionalnych tożsamości, co pozostawiło trwałe blizny w hiszpańskim społeczeństwie.
• Hiszpańska Wojna Domowa – (1936-1939) była krwawym konfliktem między siłami republikańskimi a nacjonalistycznymi, kierowanymi przez generała Francisco Franco, który zakończył się jego zwycięstwem i ustanowieniem dyktatury. Wojna ta pogłębiła podziały społeczne i polityczne w kraju, prowadząc do ogromnych strat ludzkich i zniszczeń, a jej skutki odczuwalne są do dziś.

Rozmawianie o kulturze i obyczajach kraju, który odwiedzamy, to wspaniały sposób na zbliżenie się do jego mieszkańców. Jednak, jak wszędzie, warto znać i respektować tematy tabu, aby uniknąć nieporozumień i niezręcznych sytuacji. Wiedząc, czego nie mówić w Hiszpanii, możemy cieszyć się bardziej przyjemnymi i harmonijnymi interakcjami z lokalnymi mieszkańcami, lepiej zrozumieć ich historię i kulturę, a także zbudować bardziej pozytywne doświadczenia z naszej podróży. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat, czego nie mówić w Hiszpanii, zapraszamy do odwiedzenia strony rządowej Hiszpanii, gdzie znajdziesz dodatkowe informacje.

Bezpiecznych i owocnych podróży!